എന്നോട് കളിക്കല്ലേ ഒണക്ക പുട്ടെ ....
മൈസൂര് പഴം കൂട്ടി അടിക്കും നിന്നെ .....
പുട്ടും പഴവും കഴിച്ചു കഴിച്ചു ഞാനിപ്പോ രോഗി ....
ആ പുട്ടും പഴവും...ആ പുട്ടും പഴവും .....
തുടങ്ങിയ പ്രശസ്തമായ പല ദേശീയഭക്തി ഗാനങ്ങളിലും കേന്ദ്ര കഥാപാത്രമായ ഒന്നാണ് പുട്ട്.......തേങ്ങാപുട്ട്, റവപുട്ട് , ഗോതമ്പ് പുട്ട് , മത്തങ്ങാ പുട്ട്, മുളപുട്ടു, സെമിയപുട്ട് അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ പല വകഭേതങ്ങളില്‍ പുട്ട് അറിയപെടുന്നുന്ടെങ്കിലും മലയാളിയുടെ ഫേവറേറ്റ് പുട്ട് അരിപുട്ട് തന്നെയാണ്.....പുട്ട് തിന്നാത്ത മലയാളി ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് തന്നെ പറയാം.....കാരണം പുട്ട് നമ്മുടെ ദേശീയഭക്ഷണം ആണ് (അല്ലെ?? അല്ലെങ്കില്‍ വേണ്ട....ഞാനും ഒരു പുട്ടടിച്ചോട്ടെ എന്റ്റിസ്ടാ ).... .....
ബാറ്ററി , ബോംബ്‌, ഗുണ്ട് എന്നിങ്ങനെ കുറെ വട്ടപേരുകളില്‍ പുട്ട് പലയിടങ്ങളിലും അറിയപെടുന്നുണ്ട്.....ലീവിന് നാട്ടില്‍ പോയി പുട്ട് തിന്നണം എന്ന് പറയുന്നത് പ്രവാസിയുടെ ഒരു ലക്ഷണം ആണ്.....അങ്ങിനെ നാട്ടില്‍ എത്തുന്ന പ്രവാസി നാട്ടില്‍ എത്തി ഒരു മാസം തീര്‍ന്നു എന്നറിയിക്കാന്‍ വീട്ടുകാര്‍ ഉപയോകിക്കുന്ന indicator ആണ് ഉണക്കപുട്ട്‌ അഥവാ ജിമ്മിനു പോകുന്ന പുട്ടുകള്‍....ഇത് അവശ്യ നേരങ്ങളില്‍ വീട്ടുകാര്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന വജ്രായുധമാണ്
ലീവിന്റ്റെ ആദ്യ ആഴ്ചകളില്‍ നല്ല മയമുള്ള പുട്ട് ...പിന്നെ കുറച്ചു ഉറപ്പുള്ളത്.....പിന്നെ പിന്നെ കാരണവര്‍മാര്‍ മുറുക്കാന്‍ കുത്തുന്ന ദണ്ട് കൊണ്ട് ഇടിച്ചു പൊട്ടികേണ്ടത് അങ്ങിനെ മാറി വരും ലീവിനു കൂടുന്നതിന് അനുസരിച്ച് പുട്ടിന്റ്റെ വക ഭേതങ്ങള്‍ ......രണ്ടു മാസം ലീവ് കഴിഞ്ഞിട്ടും തിരിച്ചു പോയില്ലെങ്കില്‍ ഒണക്കപുട്ടെടുത്തു വീടിന്റ്റെ ചുമരില്‍ എറിയും....അത് പ്ലേറ്റ് കാട്ടി പിടികണം...പിടിച്ചാല്‍ കിട്ടി .....അത് അവരുടെ ഭാഗ്യം....ചില ക്രിക്കറ്റ്‌ കളിക്കാര്‍ പന്ത് പിടിക്കാന്‍ ചാടുന്നതിനേക്കാള്‍ ആയാസം ചിലപ്പോള്‍ ഈ ഘട്ടങ്ങളില്‍ ആവശ്യമായി വരും ...എന്നിട്ടും പുട്ട് കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ നോ രക്ഷ ( ഈ ഘട്ടം കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ നിന്നിട്ടില്ല...അത് കൊണ്ട് ഈ വിഷയത്തില്‍ ഇതിലും കൂടുതല്‍ അറിവ് എനിക്കില്ല )
ഇങ്ങിനെ ഒക്കെ ആണെങ്കിലും പുട്ടുണ്ടാകുന്നതിനെ കുറിച്ച് എത്ര പേര്‍ക്ക് അറിയാം??? പലര്‍ക്കും അറിയില്ല എന്നതാണ് സത്യം.....അപ്പം തിന്നാല്‍ പോരെ എന്തിനാ കുഴിയെണുന്നെ എന്ന് പലര്‍ക്കും തോന്നാം.......പക്ഷെ പുട്ടില്‍ കുഴിയില്ലല്ലോ....സൊ പുട്ടുണ്ടാകുന്നത് പഠികുന്നത് നല്ലതാണു( ആപത്തു ഘട്ടത്തില്‍ അത് സഹായിക്കും, അനുഭവം ഗുരു !! )......പുട്ടുണ്ടാകുന്നത് ഒരു കലയാണെന്നും അത് പൊക്ക്രാനില്‍ അണ്വായുധം ഉണ്ടാക്കുന്ന പോലെ സൂക്ഷ്മായി ചെയ്യേണ്ട ഒന്നാണെന്നും എന്റ്റെ അനുഭവം എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു ....അതിനെ കുറിച്ചൊരു ലഖുലേഖനം ആണീ ബ്ലോഗ്‌
അപ്പൊ പിന്നെ കാര്യത്തിലോട്ടു കടക്കാം.....എന്റ്റെ അനിയത്തിയും ഉണ്ടാക്കി പുട്ട്...ഒന്ന് ഒന്നര രണ്ടു രണ്ടേ മുക്കാല്‍ ടൈപ്പ് പുട്ട് .....പക്ഷെ സംഭവം നടക്കുന്നത് ഇപോഴല്ല......പണ്ട് പണ്ട് വളരെ പണ്ട് നെല്‍സണ്‍ മണ്ടേല ആഫ്രിക്കയിലും ഞങ്ങള് ചിരമനെങ്ങാടും താമസിക്കുമ്പോള്‍ ...അന്ന് ഞാന്‍ ഒമ്പതിലും അവള് എട്ടിലും പഠിക്കുവാണ്.....വീട്ടിലെ ഒരു അവസ്ഥ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഞാനും അനിയത്തിയും അനിയനും കൂടിയതാണ് വീട്ടിലെ മക്കള്‍ ബറ്റാലിയന്‍ ... അതില് ആകെ ഉള്ള പെണ്‍കുട്ടി എന്നത് കൊണ്ടും, ഉപ്പയെയും ഉമ്മയെയും സ്നേഹിക്കാനും നോക്കാനും എന്തിനു ഒരാവശ്യത്തിനു പൊട്ടി കരയാന്‍ പോലും പെണ്ണ്കുട്ടികള്‍ തന്നെ വേണമെന്ന എന്റ്റെ ഉമ്മന്റ്റെ (തെറ്റി)ധാരണ കൊണ്ടും അനിയത്തിയെ വല്യേ പുള്ളി ആയാണ് വളര്‍ത്തി കൊണ്ട് വന്നത്...... " ഒന്നേ ഉള്ളോ എങ്കില്‍ ഉലക്ക കൊണ്ട് അടിക്കണം" എന്നുള്ള ബനാന ടോക്ക് ഉണ്ടോ എട്ടാം ക്ലാസ്സില്‍ തോറ്റു പഠിപ്പ് നിര്‍ത്തിയ എന്റ്റെ ഉമ്മച്ചി അറിയുന്നു.....ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആയതോണ്ട് വളരെ critical സമയങ്ങളില്‍ മാത്രേ എന്റ്റെ അനിയത്തി അടുകളയില്ലോട്ടു മാര്‍ച്ച്‌ ചെയ്യാറുള്ളൂ.....അതും വളരെ complicated ഐറ്റംസ് ആയ കട്ടന്‍ ചായ , പൊരിച്ച പപ്പടം , ഓംലെറ്റ്‌ തുടങ്ങിയ പ്രധാനപെട്ട സദ്യവട്ടങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രമേ ആ കര സ്പര്‍ശനത്താല്‍ പുളകിതമാകാനുള്ള ഭാഗ്യമുണ്ടായിട്ടുള്ളൂ......
പക്ഷെ അവസാനം അത് സംഭവിച്ചു.....വെല്ലിമ്മാക്ക് വയ്യാതെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തപ്പോള്‍ രണ്ടു ദിവസം ഉമ്മചിക്കവിടെ തുണക്ക് നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു.......രാത്രി ഉമ്മ ഉച്ചക്ക് വെച്ച് പോയ ഭക്ഷണം എടുത്തു കഴിച്ചു ഞങ്ങള് കിടന്നുറങ്ങി .....അടുത്ത ദിവസം മുതല്‍ ഉപ്പചിയോടും ഞങ്ങള് പിള്ളേരോടും അടുത്ത് തന്നെയുള്ള തറവാട്ടില്‍ നിന്ന് മാമ്മി ഉണ്ടാകുന്ന നല്ല ഭക്ഷണം കഴിച്ചോളാന്‍ പറഞ്ഞിട്ട് ഉമ്മ പോയതാണ്...ആ ഒരു പ്രതീക്ഷയില്‍ സുന്ദരസ്വപ്നങ്ങളും കണ്ടു ഞങ്ങള് വരാനിരിക്കുന്ന ദുരന്ത സ്റ്റോറിയുടെ ക്ലിമാക്സ്‌ എപ്പിസോഡിനെ കുറിച്ചറിയാതെ കിടന്നുറങ്ങി ..പക്ഷെ അന്ന് രാത്രി ചെകുത്താന്(ഞാനല്ല വേറൊരുവന്‍ ) പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നുമില്ലാതെ കാലിയായി കിടന്നിരുന്ന എന്റ്റെ അനിയത്തിയുടെ തലയില്‍ കേറി കൂടി (ആ ചെകുത്താന് അന്ന് ഞങ്ങള് ആണ് target എന്ന് വളരെ വൈകി ആണ് ഞങ്ങളറിഞ്ഞത് )......
കാലത്ത് എണീറ്റ്‌ വന്നു നോക്കിയപ്പോള്‍ അനിയത്തി അടുകളയില്‍ എന്തോ പണിയില്‍ ...."പടച്ചോനെ, ഞാന്‍ നടന്നും സ്വപ്നം കണ്ടു തുടങ്ങിയോ??" എന്റെ സംശയം തീര്‍ക്കാന്‍ ഞാന്‍ കണ്ണ് നന്നായി ഒന്ന് തിരുമ്മി...എന്നിട്ടും ഉറപ്പു വരാതെ പോയി മുഖം തണുത്ത വെള്ളത്തില്‍ കഴുകി തിരിച്ചു വന്നു നോക്കി......ആ സ്വപ്നമല്ല ......ഹ്മ്... യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ചെലപ്പോള്‍ സ്വപ്നത്തെക്കള്‍ അവിശ്യനീയമാകും എന്ന് പറയുന്നത് എത്ര ശെരിയാ..
"ഡീ, നീ അടുകളയില്‍ എന്തെടുക്കുവാ ??" തള്ളിതെറിച്ചു വന്ന വികാരവിസ്ഫോടനത്തെ തടയുന്നു നിര്‍ത്തി ചോദിച്ചു.....
"ഉമ്മച്ചി വരുന്നത് വരെ ഞാനാണ് ഭക്ഷണം വെക്കുനത് മോനെ....വേണ്ടാ എന്ന് വെച്ചിട്ടല്ലേ, എനിക്കും ഫുഡ്‌ ഉണ്ടാക്കാന്‍ ഒക്കെ അറിയാം....ഇന്ന് മുതല്‍ ഞാനാണ് കുക്കിംഗ്‌......ഇന്നത്തെ സ്പെഷ്യല്‍ പുട്ടാണ്...അതിനുള്ള പൊടിയാണ് കുഴക്കുന്നത് " ഇത്രേം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവള് ചിരിച്ചു (കൊലച്ചിരി )
"അയ്യോ" ഞാന്‍ അറിയാതെ വിളിച്ചു പോയി......"ഇന്നെന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കും" എന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കണക്കു കൂട്ടി,എങ്കിലും ഒന്നും ചോദികാനും പറയാനും നിന്നില്ല .....പുതിയ പുതിയ സംരംഭങ്ങളെ പ്രോലസാഹിപ്പികണം എന്ന് മുഖ്യമന്ത്രി ആന്റണി പറയുന്നത് ഇന്നലെ വാര്‍ത്തയില്‍ കേട്ടതാണ്....ഇനി കാലത്ത് തന്നെ അവള് ആന്റണി ആദര്‍ശം എനിക്കിട്ടു വിളംബിയാലോ ....മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നതാണ് ഫുദ്ധി....
ഉമ്മ പോയത് വരാനിരിക്കുന്ന കൊടുംകാറ്റിന്റ്റെ ആരംഭം ആണെന്ന് അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.....അവള് പറഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ഇനി നോ രക്ഷ.....ഇന്ന് പുട്ട് തിന്നേണ്ടി തന്നെ വരും..........അതില് നിന്ന് ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കാന്‍ ചെകുതാന്റ്റെ വല്ലിപ്പ വിചാരിച്ചാലും നടക്കില്ലെന്നു എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു...
കെമിസ്ട്രി ലാബില് experiments ചെയ്യുന്ന മാഷിനെ നോക്കി നില്‍കുന്ന അനുസരണയുള്ള കുട്ടിയെ പോല്ലേ ഞാന്‍ അവിടെ തന്നെ നിന്നു നിരീക്ഷിച്ചു, അവളുടെ ഓരോ ചലനവും.....കാണുമ്പോള്‍ വലിയ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല ...എങ്കിലും എന്റ്റെ പത്താം ഇന്ത്രിയം വെറുതെ ചില അശകുന ലക്ഷണങ്ങളുടെ മണിയടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ....
അടുപ്പത്ത് വെള്ളം നിറച്ചു പുട്ടുംകുടം വെച്ചിട്ടുണ്ട്‌....... വെള്ളം തിളച്ചു എന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ അവള് കുടത്തിന്റ്റെ മുകളില്‍ പുട്ടുംകുറ്റി എടുത്തു വെച്ചു....കുഴച്ച പൊടി എടുത്തു അതില് ഇട്ടു.....പൊടിയിട്ടിട്ടും ഇട്ടിട്ടും അത് നിറഞ്ഞില്ല.......അവസാനം പൊടി തീര്‍ന്നപ്പോള്‍ ആണ് അവള്‍ക്കു പുട്ടു കുറ്റിയുടെ ഉള്ളില്‍ ചില്ലിട്ടിട്ടില്ലെന്നു മനസ്സിലാക്കിയത്.....ഹ ഹ ഹ....ബെസ്റ്റ് കണ്ണാ ബെസ്റ്റ് .....എനിക്ക് പൊട്ടി ചിരിക്കാന്‍ തോന്നി....പക്ഷെ ഞാന്‍ അത് പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഒന്നുമറിയാത്തവനെ പോല്ലേ നിന്നു
" നീ നോക്കി നിന്നത് കൊണ്ടാ , ഇത് നാശായത് " എന്നെ നോക്കി അവള് പറഞ്ഞു.....
(വാട്ട് എ ബുള്‍ ഷിറ്റ്‌ !! സെല്‍ഫ് ഗോള്‍ അടിച്ചിട്ട് റഫറിയെ കുറ്റം പറയുന്നോ )
ഞാനൊന്ന് ചമ്മി എങ്കിലും "ഓ പിന്നെ, അറിയാത്ത പണിക്കു നിക്കണ്ടാ എന്ന് നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ, അനുഭവിച്ചോ" എന്ന് അവള്‍ക്കു മറുപടി കൊടുത്തു .....
പക്ഷെ അവള് ഒന്നും സംഭവികാത്ത പോലെ പുട്ടു കുറ്റി ഊരി വെച്ചു, തുണി കൂട്ടിപിടിച്ചു അതെടുത്ത് കൊണ്ട് പോയി അതിലെ കുഴംമ്പ് പോലുള്ള പൊടി അടുക്കളപുറത്തെ തെങ്ങിന്റ്റെ ചുവട്ടില്‍ കൊട്ടി...( പുട്ട് പൊടി കുഴച്ചത് തെങ്ങിന് വളമാണോ??? ടിവിയിലെ കാര്‍ഷിക രംഗം പരിപാടിയില്‍ ചോദിക്കാമായിരുന്നു )
അവള് കുടം കഴുകി വീണ്ടും അടുപ്പത്ത് വെച്ചു......
ആഹാ, ഇവള് തോല്‍കാനുള്ള ഭാവമില്ലല്ലോ....ഇന്ന് പുട്ട് തീറ്റിച്ചേ അടങ്ങു എന്നാ ആ മട്ടു കണ്ടിട്ട് തോന്നുന്നത്.....ഞങ്ങളുടെ ഒരു ഗതിയെ !!!! .....ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.....അവള് തിരിച്ചും )
വീണ്ടും അവള് പൊടിയെടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു കുഴച്ച് എന്തൊക്കെയോ സാധനങ്ങള്‍ പൊടിയില്‍ കൂട്ടി.......
പുട്ടും കുടത്തിലെ വെള്ളം തിളച്ചപ്പോള്‍ അവള് കുറ്റി എടുത്തു വെച്ചു......എന്നിട്ട് അവള് രെഫ്രി മഞ്ഞ കാര്‍ഡ്‌ ഉയര്‍ത്തി കാണിക്കുന്ന പോലെ ചില്ല് ഉയര്‍ത്തി കാണിച്ചു...അതെന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചാണ് ....എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ് ....പക്ഷെ ഞാന്‍ മൈന്‍ഡ് ചെയ്തില്ല .......
ഇപ്രാവശ്യം പൊടിയും തേങ്ങയും ഒക്കെ ഇട്ടു ഡീസന്റ് ആയി ഒരു കുറ്റി പുട്ട് ഉണ്ടാക്കി ....വീണ്ടും അത് പോല്ലേ തന്നെ രണ്ടു കുറ്റി കൂടി ഉണ്ടാക്കി.....എന്നിട്ട് എന്നോട് തിരിഞ്ഞു" ഇതൊക്കെ നമ്മള് എത്ര കണ്ടെക്കുന്നെ എന്നാ രീതിയില്‍ ഒരു നോട്ടവും"
ഹ്മം ശരി....ഇവളെന്തായാലും പുട്ടുണ്ടാകി....ഇനി പപ്പടം പൊരിക്കും.....അതിത്ര കാണാന്‍ ഒന്നുമില്ലല്ലോ.......ഇനിയിപ്പൊ ഇവിടെ നിന്നു കളിയാക്കിയിട്ടു ഒരു കാര്യവുമില്ല....ഒരൊറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് ഇവളു സ്റ്റാര്‍ ആവുന്ന ലക്ഷണമാണ്....എന്റ്റ്റെ വിധി....
ഞാന്‍ അവിടുന്ന് പോയി പല്ല് തേച്ചു കുളിയും മറ്റു പരിപാടിയും കഴിഞ്ഞു വന്നു വെറുതെ ടി വി കണ്ടിരുന്നു....അനിയനും ഉപ്പയും കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എണീറ്റ്‌ വന്നു കാലത്തെ പരിപാടീസ്‌ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഡൈനിങ്ങ്‌ ടേബിളില്‍ സ്ഥാനം പിടിച്ചു ......എല്ലാരും വന്നു എന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ അനിയത്തി ഏഷ്യന്‍ ഗെയിംസ്സിനു സ്വര്‍ണം നേടിയ കര്‍ണ്ണം മല്ലേശ്വരിയെ പോലെ ഒരു ചിരി പാസാക്കി പുട്ടും പപ്പടവും പഴവും എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു ടേബിളില്‍ കൊണ്ട് വെച്ചു.....ഞാന്‍ പപ്പടമെടുക്കാന്‍ ടിന്‍ തുറന്നു.....അത് കരിഞ്ഞു ജപ്പാന്‍ ബ്ലാച്ചില്‍ വീണ പോല്ലേ ആയിരിക്കുന്നു.....ഓഹ് പപ്പടം ഇങ്ങനെയും പൊരിക്കാന്‍ പറ്റുമോ ...
അല്ലെങ്ങിലും എനിക്ക് പപ്പടം ഇഷ്ടമല്ല....ഞാനാ ശ്രമം ഉപേക്ഷിച്ചു...പുട്ട് എടുക്കാന്‍ ഒരു പേടി....ആരെങ്ങിലും എടുത്തു പരീക്ഷികട്ടെ....എനിട്ട്‌ മതി എന്റ്റെ ചാന്‍സ്...
ഉപ്പ തന്നെ ആദ്യം പുട്ട് എടുത്തു..... അതിനു ഉപ്പാനെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല....സ്വന്തം മകള്‍ ഉണ്ടാക്കിയത് തിന്നു നോക്കാന്‍ ഏതു ഉപ്പാക്കും ഒരാക്രാന്തം ഉണ്ടാവുമല്ലോ...... പഴവും പപ്പടവും ഒന്നും കൂട്ടാതെ ഉപ്പ ഒരു കഷ്ണം പുട്ട് പൊട്ടിച്ചു കടിച്ചു......
ക്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്‍ ക്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്‍ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്ര്‍
പുറത്തു ഏതോ മെഷീന്‍ ഓണ്‍ ആക്കിയതാനെന്നാണ് ഞാന്‍ ആദ്യം വിചാരിച്ചത്.....പക്ഷെ വായ പൊതി പിടിച്ച ഉപ്പാടെ ഇരിപ്പ് കണ്ടപ്പോള്‍ ആണ് മെഷീന്‍ അല്ല ഉപ്പ പുട്ട് കടിച്ചതാനെന്നു ഞങ്ങള്‍ക്ക് മനസ്സിലായത്‌....
വായില്‍ കൊടുത്ത പുട്ട് അത് പോലെ തന്നെ കൈ കൊണ്ട് എടുത്തു ഉപ്പ വേസ്റ്റ് പ്ലേറ്റില്‍ ഇട്ടു......ഞങ്ങള് രണ്ടു ചെക്കന്മാര് പരസ്പരം നോക്കി.....ഉപ്പ എന്താ കടിച്ചേ എന്ന് അറിയാത്ത മട്ടില്‍...
" മോളെ, ഇതില് കല്ലുപ്പ് ആണോ ഇട്ടെകുന്നെ ??? " ഉപ്പ ദയനീയമായി അനിയത്തിയോട് ചോദിച്ചു....
ആഹാ!!! " അതാണ്‌ മാറ്റര്‍ ഓഫ് കോളേബറേഷന്‍ " അല്ലെ .....
എനിക്ക് ചിരി വന്നു....എന്താരുന്നു ഏഷ്യന്‍ ഗെയിംസ്, കര്‍ണം മല്ലേശ്വരി, ബോംബെ വികിങ്ങ്സ് ...
അവസാനം പവനായി ശവമായി.....
എന്തായാലും വേറെ നിവര്‍ത്തി ഇല്ലല്ലോ..പരീക്ഷിക്കുക തന്നെ .....പുട്ടിന്റ്റെ അധപതനം എത്രത്തോള്ളം ആവാം എന്നെങ്കിലും അറിഞ്ഞിരിക്കാമല്ലോ ...ഞാനും അനിയനും പുട്ട് എടുത്തു മെല്ലെ കടിച്ചു നോക്കി....ഹോ കടുപ്പം ഡാ കടുപ്പം.....എന്തിനീ ക്രൂരത, റബ്ബേ!!!..ഒരു ഉപ്പു ഫാക്ടറി വായില്‍ വീണ പോല്ലേ തോന്നി എനിക്ക് (അനിയന്റ്റെ അവസ്ഥയും അത് തന്നെ എന്ന് അവന്റ്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് ഞാന്‍ വായിച്ചു ) .....ഞങ്ങള് രണ്ടു പേരും വായില്‍ നിന്ന് പുട്ടെടുത്തു വേസ്റ്റ് പ്ലേറ്റില്‍ ഇട്ടു.....
എന്തായാലും കാലത്ത് ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ ഇരിക്കാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ ....മാത്രമല്ല എല്ലാര്ക്കും നല്ല വിശപ്പും.....ഇവള് ആണെങ്കില്‍ ഒരേ കുഴിയില്‍ ഞങ്ങളെ എല്ലാരേയും ഒരുമിച്ചു ചാടിച്ചു.....ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല....നേരത്തെ തന്നെ തറവാട്ടില്‍ പോയി മാമ്മിയെ മസ്കിട്ടു നിന്നാല്‍ മതിയായിരുന്നു ...പോയ ബുദ്ധി ആന പിടിചാലും തിരിച്ചു കിട്ടില്ലല്ലൊ...ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യവുമില്ല........എല്ലാം തലവിധി....വേറെ നോ വഴി......
അത് കൊണ്ട് തന്നെ അനിയന്‍ പുട്ടില്‍ പഴവും കുറെ പഞ്ചസാരയും കൂട്ടി ഒരു mixture ആക്കി കുഴച്ച് കഴികാനുള്ള ഒരു കഠിനശ്രമം നടത്തി.....
ഉപ്പ പുട്ട് മുഴുവന്‍ ചായ ഒഴിച്ച് നനച്ചു കുതിര്‍ത്ത് ഒരു പുട്ട് കഞ്ഞി ഉണ്ടാക്കി കഴിച്ചു .......
ഞാനപ്പോള്‍ അടുകളയില്‍ ഇന്നലത്തെ ബാക്കി വന്ന ചോറും കറിയും തെരയാനുള്ള തിരക്കിലായിരുന്നു.....
*********** ################### ***************
വാല്‍ കഷ്ണം : ഇന്നു എന്റ്റ്റെ പഞ്ചായതില്‍ തന്നെ എറ്റവും നന്നായി പുട്ടുണ്ടാക്കുന്ന പ്രമുഖരില്‍ ഒരാളാണു ഈ കഥയിലെ നായിക ...(സത്യം, പ്ലീസ്‌ വിശ്വസിക്കു )
Sunday, July 4, 2010
അറിയുന്നു ഞാന്‍ നിന്നെ !!!
അറിയുന്നു ഞാന്‍
അറിയാത്ത നിന്നെ
നിറമില്ലാ പൂവിലെ
തേനെന്ന പോലെ
നിറമാകുന്നു നീ
നിഴലാകുന്നു നീ
നിലാവ് പൊഴിക്കുന്ന
നിശാഗന്ധിയാകുന്നു നീ
നിന്നോട് ചേരാന്‍
നിന്നിലേക്കലിയാന്‍
നീറുന്നിതല്ലോ
എന്‍ നെഞ്ചകമിന്നും
കാലം മായ്ക്കാത്ത
ഓര്‍മ്മകളില്ല
സ്നേഹം മറക്കാത്ത
മുറിവുമതില്ല
അറിവതില്ലെന്ന
ഭാവത്തില്ലെന്കിലും
അറിയുന്നു ഞാന്‍
അറിയാത്ത നിന്നെ
അറിയാത്ത നിന്നെ
നിറമില്ലാ പൂവിലെ
തേനെന്ന പോലെ
നിറമാകുന്നു നീ
നിഴലാകുന്നു നീ
നിലാവ് പൊഴിക്കുന്ന
നിശാഗന്ധിയാകുന്നു നീ
നിന്നോട് ചേരാന്‍
നിന്നിലേക്കലിയാന്‍
നീറുന്നിതല്ലോ
എന്‍ നെഞ്ചകമിന്നും
കാലം മായ്ക്കാത്ത
ഓര്‍മ്മകളില്ല
സ്നേഹം മറക്കാത്ത
മുറിവുമതില്ല
അറിവതില്ലെന്ന
ഭാവത്തില്ലെന്കിലും
അറിയുന്നു ഞാന്‍
അറിയാത്ത നിന്നെ
എന്റെ കൂട്ടുകാരി (കവിത )
നശ്വരജീവിതയാത്രയിലെപ്പോഴോ
കണ്ടൂ ഞാനൊരു പെണ്‍കൊടിയെ
തങ്കത്തില്‍ നിറമുള്ള, തളിരിന്‍ ഗുണമുള്ള
സല്‍ഗുണ സമ്പന്നയാം സ്നേഹിതയെ
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പോള്‍ കൂട്ടായ്‌ നീയെത്തും
ആധിയിലുഴലുബോള്‍ താങ്ങായ് നീയണയും
എന്തെന്തു പേര് ചൊല്ലി ഞാന്‍ നിന്നെ വിളിക്കേണ്ടു
എന്‍ കാര്‍ത്തിക രാവിന്റെ മണിമുത്തിനെ
നിന്നെ പോലൊരു സ്നേഹിതേ കിട്ടാന്‍
ഞാനെന്തു പുണ്യം ചെയ്തതാണെ
ഇല്ലാത്ത ദൈവത്തില്‍ വല്ലാത്ത കാരുണ്യം
എന്നില്‍ വാരി ചൊരിഞ്ഞതാവം
ഇലകള്‍ കൊഴിയുമ്പോള്‍, കാലം കഴിയുമ്പോള്‍
ഭയമെന്നില്‍ ഏറുന്നതെന്തിനാണോ
കാലം മായ്ക്കുന്ന ബന്ധങ്ങളില്‍
മായുമോ നമ്മുടെ ഈ ആത്മസൌഹൃദവും...
************* @@@@@@ **********
കണ്ടൂ ഞാനൊരു പെണ്‍കൊടിയെ
തങ്കത്തില്‍ നിറമുള്ള, തളിരിന്‍ ഗുണമുള്ള
സല്‍ഗുണ സമ്പന്നയാം സ്നേഹിതയെ
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പോള്‍ കൂട്ടായ്‌ നീയെത്തും
ആധിയിലുഴലുബോള്‍ താങ്ങായ് നീയണയും
എന്തെന്തു പേര് ചൊല്ലി ഞാന്‍ നിന്നെ വിളിക്കേണ്ടു
എന്‍ കാര്‍ത്തിക രാവിന്റെ മണിമുത്തിനെ
നിന്നെ പോലൊരു സ്നേഹിതേ കിട്ടാന്‍
ഞാനെന്തു പുണ്യം ചെയ്തതാണെ
ഇല്ലാത്ത ദൈവത്തില്‍ വല്ലാത്ത കാരുണ്യം
എന്നില്‍ വാരി ചൊരിഞ്ഞതാവം
ഇലകള്‍ കൊഴിയുമ്പോള്‍, കാലം കഴിയുമ്പോള്‍
ഭയമെന്നില്‍ ഏറുന്നതെന്തിനാണോ
കാലം മായ്ക്കുന്ന ബന്ധങ്ങളില്‍
മായുമോ നമ്മുടെ ഈ ആത്മസൌഹൃദവും...
************* @@@@@@ **********
ആത്തോല (ഒരു ഓര്‍മ്മകുറിപ്പ് )
അറപ്പ് കലര്‍ന്നൊരു ഭയമായിരുന്നു എനിക്കവരോട് !!!
റോഡരികില്‍ മരം നട്ടു വളര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടി ഉയര്‍ത്തിയ നാല് കോണ്ക്രീറ്റ് തൂണുകള്‍ക്കു മീതെ പഴയ പായയും പ്ലാസ്റ്റിക്കും കൊണ്ട് കൂരയൊരുക്കി കഴിയുന്ന ഭ്രാന്തിയായ സ്ത്രീ .....പ്രായം കൊണ്ട് നടു വളഞ്ഞു, കണ്ണുകള്‍ ഉള്ളിലോട്ട് വലിഞ്ഞു, മുടിയാകെ ഉണക്ക ചകിരി കണക്കെ പിരിഞ്ഞു ആകെ കൂടി പ്രാക്രതമായ വേഷത്തില് അവരെ കണ്ടാല്‍ പേടി തോന്നാത്ത കുട്ടികള്‍ വിരളം ....നാട്ടുകാര് കൊടുക്കുന്ന പഴകിയ ഭക്ഷണവും വെള്ളവും ആയിരുന്നു അവരുടെ ജീവന്‍ നിലനിര്‍ത്തി പോന്നിരുന്നത് ...മഴയും വെയിലുമെല്ലാം അവര്ക്ക് ഒന്നായിരുന്നു .....
എന്ന് മുതലാണ്‌ അവരെ കണ്ടു തുടങ്ങിയത് എന്ന് എനിക്കൊര്‍മ്മയില്ല......ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ വിസമ്മതിക്കുന്ന കുട്ടികളെ പിടിക്കാന്‍ ആത്തോല വരും എന്നത് ഓര്‍മ്മ വെച്ച നാള്‍ മുതല്‍ കേട്ട് തുടങ്ങിയതാണ്......അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഭീതി ആയിരുന്നു എനിക്കവരോട് തോന്നിയാ ആദ്യവികാരം .....ഉമ്മിയും മാമ്മിയും തറവാട്ടിലെ മുതിര്‍ന്ന കുട്ടികളും പറഞ്ഞറിഞ്ഞ ആത്തോല രാത്രിയില്‍ കുട്ടികളെ പിടിക്കാന്‍ വരുന്ന ഭ്രാന്തിയായ സ്ത്രീയാണ്...കുട്ടികളെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയി കണ്ണ് പൊട്ടിച്ചു തെണ്ടാന്‍ വിടുന്ന ഭ്രാന്തിയായ സ്ത്രീ.....അത് കൊണ്ട് തന്നെ വയറു നിറഞ്ഞാല്‍ പോലും ആത്തോലയെ വിളിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ പേടി കൊണ്ട് രണ്ടുരുള കൂടുതല്‍ ഉണ്ണും...
വളരും തോറും അറപ്പ് ബാക്കി നിര്‍ത്തി അവരോടുള്ള ഭീതി ഇല്ലാതായി തുടങ്ങി.... പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോവാന്‍ മാത്രം ഞാനൊരു കുട്ടിയല്ല എന്ന ആത്മവിശ്വാസം കൊണ്ടാവാം ....അല്ലെങ്കില്‍ ഉപദ്രവിക്കാത്ത ഒരു ഭ്രാന്തിയാണ് അവര് എന്ന് ഞാന്‍ സ്വയം തിരിച്ചരിഞ്ഞതാവാം ...എന്തായാലും അവരുടെ കീറി പറിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങളോട് കൂടിയ വേഷവും ആരോടെന്നില്ലാത്ത പിറുപിറുപ്പും എനിക്കവരോടുള്ള അറപ്പ് കൂട്ടി.....സ്കൂളില്ലാത്ത ദിവസങ്ങളില്‍ കൂട്ടുകാരൊത്തു വെറുതെ അവരെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു കളിയാക്കുന്നത് എനിക്കും എന്റ്റെ കൂട്ടുകാര്‍ക്കും ഒരു ഹരമായി മാറി ....വെറുതെ, അവര് പിറുപിറുക്കുമ്പോള്‍ അവരെ അനുകരിക്കാനും, അവരുടെ സാധങ്ങള്‍ വലിച്ചു വാരിയിട്ട് അവരെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാനും എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ആനന്ദം....കുട്ടികാലത്തെ വെറും കുസ്ര്യുതി ആവാം....അല്ലെങ്കില്‍ ലാളിച്ചു വളര്‍ന്ന ഞങ്ങളുടെ അഹങ്കാരമാവാം.
പക്ഷെ അന്നൊരു ദിവസം ഞങ്ങള് കളിയായി തുണിയില്‍ പൊതിഞ്ഞ അവരുടെ എന്തോ വസ്തു എടുത്തു വലിചിട്ടപ്പോള്‍ അവര് പതിവില്ലാത്ത വിധം പ്രകോപിത ആയി ഞങ്ങളുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു......തിരിഞ്ഞോടുന്നതിന്റ്റെ ഇടയില്‍ എന്തിനാണ് ഒരു കല്ലെടുത്ത് അവരെ എറിഞ്ഞതെന്നു അറിയില്ല.....പക്ഷെ ദൂരെ നിന്ന് ഒരു നോക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ അവരുടെ നെറ്റി പൊട്ടി ചോര ഒലിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു....
ചത്തത് കീജകനെങ്കില്‍ കൊന്നത് ഭീമനെന്ന പഴങ്കഥ പോല്ലേ, അധികം താമസിയാതെ തന്നെ അവരെ എറിഞ്ഞത് ഞങ്ങള് ആണെന്ന് വീട്ടില്‍ അറിഞ്ഞു....ആരോ വന്നു പറഞ്ഞതാണ്, അതും എന്റ്റെ കുഞ്ഞിപ്പാനോട് ...ചോദ്യം ചെയ്യല്‍ എന്ന പതിവ് പരിപാടിക്ക് ശേഷം സ്ഥിരം കുറ്റവാളി ആയ എന്റ്റെ പങ്കും വെളിപെട്ടു.....അല്ലെങ്കിലും ആര് തെറ്റ് ചെയ്താലും കുഞ്ഞിപ്പാടെ കയ്യില്‍ നിന്നുള്ള തല്ലു എനിക്ക് മാത്രമുള്ളതാണ്....അതെന്റ്റെ അവകാശമാണ് .....തല്ലു കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ തറവാടിന്റ്റെ മുറ്റത്തുള്ള തൂണില്‍ കൈ രണ്ടും വട്ടത്തില്‍ പിടിച്ചു കെട്ടും....രാത്രി വരെ അങ്ങിനെ കിടക്കണം...ഭക്ഷണം ഒക്കെ മാമ്മിയോ ഉമ്മുമയോ വാരി തരും.....ഉറങ്ങാറാവുമ്പോള്‍ കെട്ടഴിച്ചു കൊണ്ട് പോയി കിടത്തും ....അതൊരു ശിക്ഷാ രീതി ആണ്......അന്നും അത് തന്നെ സംഭവിച്ചു .....മാമ്മി വന്നു ഭക്ഷണം വാരി തന്നു...അനിയത്തി ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഉമ്മിയേക്കാള്‍ എന്റ്റെ കാര്യങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് മാമ്മി ആണ്...എന്നോട് പ്രത്യേക സ്നേഹമാണ് അങ്ങേര്‍ക്കു, പാവം !! ....ഭക്ഷണം വാരി തരുന്നതിന്റ്റെ ഇടയില്‍ ആത്തോലയുടെ നെറ്റിയില്‍ നല്ല മുറിവുണ്ടെന്നും നാട്ടുകാര് ആരോ അത് മരുന്ന് വെച്ച് കെട്ടി എന്നും എന്നോട് പറഞ്ഞു ....എന്നിട്ട് എന്തിനാണ് ആത്തോലയെ എറിഞ്ഞത് എന്ന് ചോദിച്ചു.....വെറുതെ , എന്നൊരു മറുപടി മാത്രമേ എനിക്ക് പറയാനുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ...അപ്പോഴാണ്‌ മാമ്മി ആ ഭ്രാന്തി ആയ സ്ത്രീയെ പറ്റി പറയുന്നത്.....
ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ പണക്കാരന്ന്റ്റെ ഏകമകളായിരുന്ന അവര് ചെറുപ്പത്തില്‍ ഏതോ അന്യജാതിക്കാരനുമായി പ്രേമമായിരുന്നു എന്നും അതിന്റ്റെ പ്രശ്നമായി അവരുടെ വീട്ടുക്കാര് ഇവിടെ ഉള്ളതൊക്കെ വിറ്റ് പോകുക ആയിരുന്നു എന്നും ഒരുപാടു നാളുകള്‍ക്കു ശേഷം ആത്തോല മാത്രം ഒരു ഭ്രാന്തിയായി ഇവിടെ തിരിച്ചെത്തുക ആയിരുന്നു എന്നും മാമ്മി പറഞ്ഞു ......ആ വീട്ടുകാരെ കുറിച്ച് ആര്‍ക്കും പിന്നീട് ഒരു വിവരവും കിട്ടിയില്ലത്രേ .....ആദ്യമൊക്കെ കടത്തിണ്ണയിലും മറ്റും കിടന്നിരുന്ന ആത്തോല പിന്നീട് ആ കോണ്ക്രീറ്റ് തൂണുകള്‍ക്ക് ഉള്ളില്‍ കൂരയോരുക്കുക ആയിരുന്നത്രേ....ഞങ്ങളുടെ തറവാടും വീടും പറമ്പും എന്റ്റെ വീടിനു മുന്നില്‍ ഞാന്‍ കളിക്കുന്ന ഒഴിഞ്ഞ പറമ്പും അടക്കം എല്ലാം അവരുടെ ആയിരുന്നുവത്രേ ഒരു കാലത്ത്, അവരുടെ വീട്ടുകാരില്‍ നിന്ന് എന്റ്റെ ഉപ്പുപ്പ വാങ്ങി കൂട്ടിയതാനത്രേ ഞങ്ങളുടെതെന്നു കാണുന്ന സ്വത്തു മുഴുവനും.......അവരുടെ കഥ പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ഇനി അവരെ ഉപദ്രവിക്കരുതെന്നും മറ്റും പറഞ്ഞു മാമ്മി എന്നെ കുറെ ഉപദേശിച്ചു....ഇതൊക്കെ കേട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എനികെന്തോ കുറ്റബോധം തോന്നി...
വെറുതെ ഒരു നേരം പോക്കിന് അല്ലെങ്കില്‍ എന്റ്റെ കുസൃതിക്ക് ഞാന്‍ ചെയ്തത് അല്ലെങ്കില്‍ ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നത് ഒരു വലിയ തെറ്റായിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി....ആ ഭ്രാന്തിയായ സ്ത്രീ ഒരിക്കല്‍ പോലും എന്നെ ഉപദ്രവിച്ചിട്ടില്ല....ആരെയും ഉപദ്രവിച്ചതായി അറിവുമില്ല...വെറുതെ ഞാനാ പാവത്തിനെ ഉപദ്രവിച്ചു....അതില് പിന്നെ സങ്കടവും ആയി അത് കൊണ്ട് തന്നെ പിന്നീട് ഞാന്‍ അവരെ ഉപദ്രവിക്കാനോ കളിയാക്കാണോ പോയില്ല......ഇടയ്ക്കു ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ നിന്ന് പഴമോ ഭക്ഷണമോ എടുത്തു കൊണ്ട് പോയി കൊടുക്കും....മാമ്മി പറഞ്ഞിട്ടാണ് അങ്ങിനെ ചെയ്തിരുന്നത് എങ്കില്‍ കൂടി പിന്നെ പിന്നെ അത് ചെയ്യാന്‍ മനസ്സ് കൊണ്ട് ഏറെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടു....എനിക്ക് കിട്ടുന്ന നല്ല എന്തെങ്കിലും ഭക്ഷനതിന്റ്റെ പങ്കു ഞാന്‍ അവര്ക്ക് കൊണ്ട് പോയി കൊടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി .....അങ്ങിനെ ഞാന്‍ വളരും തോറും എന്റ്റെ ആരും അല്ലായിരുന്നിട്ടു കൂടി ഞാന്‍ അവരെ സ്നേഹിക്കാനും അവരെ എനിക്ക് കഴിയുന്നത് പോല്ലേ പരിജരിക്കാനും തുടങ്ങി...ദിവസങ്ങള്‍ കഴിയും തോറും ആര്‍ദ്രമായ ഒരു സ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ നോവ്‌ ഞാനറിഞ്ഞു ....
ഞാന്‍ ഒമ്പതില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് സ്ക്കൂള്‍ കലോല്‍സവത്തില്‍ പ്രസംഗം, ഉപന്യാസം, കവിതാ രചന എന്നിങ്ങനെ മൂന്ന് വിഭാഗങ്ങളില്‍ ലഭിച്ച ഫര്സ്റ്റ്‌ സ്ഥാനം കാരണം ജില്ലാ കലോല്‍സവത്തില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ അവസരം ലഭിച്ചു.....തൃശ്ശൂര്‍ വെച്ചാണ് ജില്ലാ കലോല്‍സവം...എന്റ്റെ മല്‍സരങ്ങള്‍ എല്ലാം ഒരൊറ്റ ദിവസം ആയിരുന്നു.....കാലത്ത് ഒമ്പത് മണിക്ക് തന്നെ എനിക്ക് മല്‍സരം ഉണ്ടായിരുന്ന കാരണം നേരത്തെ തന്നെ എണീറ്റു റെഡി ആയി മറ്റു മല്‍സരങ്ങള്‍ ഉള്ള എന്റ്റെ കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ തൃശ്ശൂര്‍ക്ക് പോയി.....പോകാന്‍ നേരം ഉമ്മച്ചി എനിക്ക് ഭക്ഷണത്തിനും വണ്ടിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു കുറെ കാശ് തന്നു.....നന്നായി പ്രാര്‍ഥിച്ചു മത്സരിക്കണം എന്നും പറഞ്ഞു ...
രാവിലെ തന്നെ പ്രസംഗമത്സരവും ഉപന്യാസമത്സരവും കഴിഞ്ഞു....സാമാന്യം തരക്കേടില്ലാതെ മത്സരിക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിച്ചു....ഉച്ചക്ക് ശേഷം ആയിരുന്നു കവിതാ രചന ...ഊണ് കഴിച്ചു ഞാന്‍ കൂട്ടുകാരൊത്ത് ഒന്ന് കറങ്ങി ഞാന്‍ കവിത രചനക്ക് ചെന്നിരുന്നു .... എനിക്ക് തന്ന വിഷയം : ഭ്രാന്തി " ആയിരുന്നു.....പെട്ടന്നു എനിക്ക് ആത്തോലയെ ഓര്‍മ്മ വന്നു.... മനസ്സിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത കനം......കവിത എഴുതാന്‍ ഇരുന്ന എനിക്ക് രണ്ടു വരി പോലും മുഴുവിക്കാന്‍ ആവാതെ മല്‍സരം അവസാനിപ്പികേണ്ടി വന്നു .....മറ്റു കൂട്ടുകാരുടെ മല്‍സരം കഴിഞ്ഞു വൈകി ആണ് അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത്.....സ്കൂളില്‍ ഇന്ന് ഇറങ്ങും നേരം വഴിയരിക്ക്‌ ഓറഞ്ച് വാങ്ങി കഴിച്ചപ്പോള്‍ രണ്ടെണ്ണം ആത്തോലക്ക് വാങ്ങി കൊടുക്കണം എന്ന് മനസ്സ് പറഞ്ഞു.....അത് വാങ്ങി എന്റ്റെ ബാഗില്‍ ഇട്ടു ഞാന്‍ വീട്ടിലോട്ട് തിരിച്ചു
രാത്രി വൈകി വീട്ടിലെത്തിയ ഞാന്‍, ഞങ്ങള് കളിക്കുന്ന ഒഴിഞ്ഞ പറമ്പില്‍ തീ കത്തിയെരിഞതിന്റ്റെ കനല്‍ കണ്ടു....പുറത്ത്‌ എന്നെ കാത്തു നില്‍ക്കുന്ന ഉമ്മിയോടു എന്താ അവിടെ തീ കത്തുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ആത്തോല ഇന്ന് കാലത്ത് മരിച്ചു എന്നും അറിയിക്കാനും പറയാനും ആരും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് കാത്തു വെക്കാതെ നാട്ടുകാര് തന്നെ ദഹിപ്പിച്ചു എന്നും പറഞ്ഞു ....തലയ്ക്കു അടി കിട്ടിയ പോലെയായി ഞാന്‍ ....എന്റ്റെ കണ്ണില്‍ ഇരുട്ട് കേറി .....എന്ത് പറയണം എന്നോ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നോ അറിയാതെ തളര്‍ന്നു പോയ ഞാന്‍ ഉള്ളിലെ കരച്ചില്‍ മറയ്ക്കാന്‍ പാടുപെട്ടു.... ...പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാന്‍ എനിക്ക് ശക്തിയുണ്ടായിരുന്നില്ല....തളര്‍ന്നു വീഴാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഉമ്മിയെ താങ്ങി പിടിച്ചു ...അപ്പോള്‍ എന്റ്റെ ആരും അല്ലായിരുന്നിട്ടു കൂടി ഞാന്‍ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ച ആ ഭ്രാന്തിസ്ത്രീ അഗ്നിയെ സ്നേഹിച്ചു അതില് അലിഞ്ഞു ചേരാന്‍ തിരക്ക് കൂട്ടുക ആയിരുന്നു...
@##നിച്ചുട്ടന്‍സ്‌ ##@
********* ************ &&&& ************** ***********
റോഡരികില്‍ മരം നട്ടു വളര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടി ഉയര്‍ത്തിയ നാല് കോണ്ക്രീറ്റ് തൂണുകള്‍ക്കു മീതെ പഴയ പായയും പ്ലാസ്റ്റിക്കും കൊണ്ട് കൂരയൊരുക്കി കഴിയുന്ന ഭ്രാന്തിയായ സ്ത്രീ .....പ്രായം കൊണ്ട് നടു വളഞ്ഞു, കണ്ണുകള്‍ ഉള്ളിലോട്ട് വലിഞ്ഞു, മുടിയാകെ ഉണക്ക ചകിരി കണക്കെ പിരിഞ്ഞു ആകെ കൂടി പ്രാക്രതമായ വേഷത്തില് അവരെ കണ്ടാല്‍ പേടി തോന്നാത്ത കുട്ടികള്‍ വിരളം ....നാട്ടുകാര് കൊടുക്കുന്ന പഴകിയ ഭക്ഷണവും വെള്ളവും ആയിരുന്നു അവരുടെ ജീവന്‍ നിലനിര്‍ത്തി പോന്നിരുന്നത് ...മഴയും വെയിലുമെല്ലാം അവര്ക്ക് ഒന്നായിരുന്നു .....
എന്ന് മുതലാണ്‌ അവരെ കണ്ടു തുടങ്ങിയത് എന്ന് എനിക്കൊര്‍മ്മയില്ല......ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ വിസമ്മതിക്കുന്ന കുട്ടികളെ പിടിക്കാന്‍ ആത്തോല വരും എന്നത് ഓര്‍മ്മ വെച്ച നാള്‍ മുതല്‍ കേട്ട് തുടങ്ങിയതാണ്......അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഭീതി ആയിരുന്നു എനിക്കവരോട് തോന്നിയാ ആദ്യവികാരം .....ഉമ്മിയും മാമ്മിയും തറവാട്ടിലെ മുതിര്‍ന്ന കുട്ടികളും പറഞ്ഞറിഞ്ഞ ആത്തോല രാത്രിയില്‍ കുട്ടികളെ പിടിക്കാന്‍ വരുന്ന ഭ്രാന്തിയായ സ്ത്രീയാണ്...കുട്ടികളെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയി കണ്ണ് പൊട്ടിച്ചു തെണ്ടാന്‍ വിടുന്ന ഭ്രാന്തിയായ സ്ത്രീ.....അത് കൊണ്ട് തന്നെ വയറു നിറഞ്ഞാല്‍ പോലും ആത്തോലയെ വിളിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ പേടി കൊണ്ട് രണ്ടുരുള കൂടുതല്‍ ഉണ്ണും...
വളരും തോറും അറപ്പ് ബാക്കി നിര്‍ത്തി അവരോടുള്ള ഭീതി ഇല്ലാതായി തുടങ്ങി.... പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോവാന്‍ മാത്രം ഞാനൊരു കുട്ടിയല്ല എന്ന ആത്മവിശ്വാസം കൊണ്ടാവാം ....അല്ലെങ്കില്‍ ഉപദ്രവിക്കാത്ത ഒരു ഭ്രാന്തിയാണ് അവര് എന്ന് ഞാന്‍ സ്വയം തിരിച്ചരിഞ്ഞതാവാം ...എന്തായാലും അവരുടെ കീറി പറിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങളോട് കൂടിയ വേഷവും ആരോടെന്നില്ലാത്ത പിറുപിറുപ്പും എനിക്കവരോടുള്ള അറപ്പ് കൂട്ടി.....സ്കൂളില്ലാത്ത ദിവസങ്ങളില്‍ കൂട്ടുകാരൊത്തു വെറുതെ അവരെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു കളിയാക്കുന്നത് എനിക്കും എന്റ്റെ കൂട്ടുകാര്‍ക്കും ഒരു ഹരമായി മാറി ....വെറുതെ, അവര് പിറുപിറുക്കുമ്പോള്‍ അവരെ അനുകരിക്കാനും, അവരുടെ സാധങ്ങള്‍ വലിച്ചു വാരിയിട്ട് അവരെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാനും എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ആനന്ദം....കുട്ടികാലത്തെ വെറും കുസ്ര്യുതി ആവാം....അല്ലെങ്കില്‍ ലാളിച്ചു വളര്‍ന്ന ഞങ്ങളുടെ അഹങ്കാരമാവാം.
പക്ഷെ അന്നൊരു ദിവസം ഞങ്ങള് കളിയായി തുണിയില്‍ പൊതിഞ്ഞ അവരുടെ എന്തോ വസ്തു എടുത്തു വലിചിട്ടപ്പോള്‍ അവര് പതിവില്ലാത്ത വിധം പ്രകോപിത ആയി ഞങ്ങളുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു......തിരിഞ്ഞോടുന്നതിന്റ്റെ ഇടയില്‍ എന്തിനാണ് ഒരു കല്ലെടുത്ത് അവരെ എറിഞ്ഞതെന്നു അറിയില്ല.....പക്ഷെ ദൂരെ നിന്ന് ഒരു നോക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ അവരുടെ നെറ്റി പൊട്ടി ചോര ഒലിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു....
ചത്തത് കീജകനെങ്കില്‍ കൊന്നത് ഭീമനെന്ന പഴങ്കഥ പോല്ലേ, അധികം താമസിയാതെ തന്നെ അവരെ എറിഞ്ഞത് ഞങ്ങള് ആണെന്ന് വീട്ടില്‍ അറിഞ്ഞു....ആരോ വന്നു പറഞ്ഞതാണ്, അതും എന്റ്റെ കുഞ്ഞിപ്പാനോട് ...ചോദ്യം ചെയ്യല്‍ എന്ന പതിവ് പരിപാടിക്ക് ശേഷം സ്ഥിരം കുറ്റവാളി ആയ എന്റ്റെ പങ്കും വെളിപെട്ടു.....അല്ലെങ്കിലും ആര് തെറ്റ് ചെയ്താലും കുഞ്ഞിപ്പാടെ കയ്യില്‍ നിന്നുള്ള തല്ലു എനിക്ക് മാത്രമുള്ളതാണ്....അതെന്റ്റെ അവകാശമാണ് .....തല്ലു കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ തറവാടിന്റ്റെ മുറ്റത്തുള്ള തൂണില്‍ കൈ രണ്ടും വട്ടത്തില്‍ പിടിച്ചു കെട്ടും....രാത്രി വരെ അങ്ങിനെ കിടക്കണം...ഭക്ഷണം ഒക്കെ മാമ്മിയോ ഉമ്മുമയോ വാരി തരും.....ഉറങ്ങാറാവുമ്പോള്‍ കെട്ടഴിച്ചു കൊണ്ട് പോയി കിടത്തും ....അതൊരു ശിക്ഷാ രീതി ആണ്......അന്നും അത് തന്നെ സംഭവിച്ചു .....മാമ്മി വന്നു ഭക്ഷണം വാരി തന്നു...അനിയത്തി ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഉമ്മിയേക്കാള്‍ എന്റ്റെ കാര്യങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് മാമ്മി ആണ്...എന്നോട് പ്രത്യേക സ്നേഹമാണ് അങ്ങേര്‍ക്കു, പാവം !! ....ഭക്ഷണം വാരി തരുന്നതിന്റ്റെ ഇടയില്‍ ആത്തോലയുടെ നെറ്റിയില്‍ നല്ല മുറിവുണ്ടെന്നും നാട്ടുകാര് ആരോ അത് മരുന്ന് വെച്ച് കെട്ടി എന്നും എന്നോട് പറഞ്ഞു ....എന്നിട്ട് എന്തിനാണ് ആത്തോലയെ എറിഞ്ഞത് എന്ന് ചോദിച്ചു.....വെറുതെ , എന്നൊരു മറുപടി മാത്രമേ എനിക്ക് പറയാനുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ...അപ്പോഴാണ്‌ മാമ്മി ആ ഭ്രാന്തി ആയ സ്ത്രീയെ പറ്റി പറയുന്നത്.....
ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ പണക്കാരന്ന്റ്റെ ഏകമകളായിരുന്ന അവര് ചെറുപ്പത്തില്‍ ഏതോ അന്യജാതിക്കാരനുമായി പ്രേമമായിരുന്നു എന്നും അതിന്റ്റെ പ്രശ്നമായി അവരുടെ വീട്ടുക്കാര് ഇവിടെ ഉള്ളതൊക്കെ വിറ്റ് പോകുക ആയിരുന്നു എന്നും ഒരുപാടു നാളുകള്‍ക്കു ശേഷം ആത്തോല മാത്രം ഒരു ഭ്രാന്തിയായി ഇവിടെ തിരിച്ചെത്തുക ആയിരുന്നു എന്നും മാമ്മി പറഞ്ഞു ......ആ വീട്ടുകാരെ കുറിച്ച് ആര്‍ക്കും പിന്നീട് ഒരു വിവരവും കിട്ടിയില്ലത്രേ .....ആദ്യമൊക്കെ കടത്തിണ്ണയിലും മറ്റും കിടന്നിരുന്ന ആത്തോല പിന്നീട് ആ കോണ്ക്രീറ്റ് തൂണുകള്‍ക്ക് ഉള്ളില്‍ കൂരയോരുക്കുക ആയിരുന്നത്രേ....ഞങ്ങളുടെ തറവാടും വീടും പറമ്പും എന്റ്റെ വീടിനു മുന്നില്‍ ഞാന്‍ കളിക്കുന്ന ഒഴിഞ്ഞ പറമ്പും അടക്കം എല്ലാം അവരുടെ ആയിരുന്നുവത്രേ ഒരു കാലത്ത്, അവരുടെ വീട്ടുകാരില്‍ നിന്ന് എന്റ്റെ ഉപ്പുപ്പ വാങ്ങി കൂട്ടിയതാനത്രേ ഞങ്ങളുടെതെന്നു കാണുന്ന സ്വത്തു മുഴുവനും.......അവരുടെ കഥ പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ഇനി അവരെ ഉപദ്രവിക്കരുതെന്നും മറ്റും പറഞ്ഞു മാമ്മി എന്നെ കുറെ ഉപദേശിച്ചു....ഇതൊക്കെ കേട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എനികെന്തോ കുറ്റബോധം തോന്നി...
വെറുതെ ഒരു നേരം പോക്കിന് അല്ലെങ്കില്‍ എന്റ്റെ കുസൃതിക്ക് ഞാന്‍ ചെയ്തത് അല്ലെങ്കില്‍ ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നത് ഒരു വലിയ തെറ്റായിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി....ആ ഭ്രാന്തിയായ സ്ത്രീ ഒരിക്കല്‍ പോലും എന്നെ ഉപദ്രവിച്ചിട്ടില്ല....ആരെയും ഉപദ്രവിച്ചതായി അറിവുമില്ല...വെറുതെ ഞാനാ പാവത്തിനെ ഉപദ്രവിച്ചു....അതില് പിന്നെ സങ്കടവും ആയി അത് കൊണ്ട് തന്നെ പിന്നീട് ഞാന്‍ അവരെ ഉപദ്രവിക്കാനോ കളിയാക്കാണോ പോയില്ല......ഇടയ്ക്കു ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ നിന്ന് പഴമോ ഭക്ഷണമോ എടുത്തു കൊണ്ട് പോയി കൊടുക്കും....മാമ്മി പറഞ്ഞിട്ടാണ് അങ്ങിനെ ചെയ്തിരുന്നത് എങ്കില്‍ കൂടി പിന്നെ പിന്നെ അത് ചെയ്യാന്‍ മനസ്സ് കൊണ്ട് ഏറെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടു....എനിക്ക് കിട്ടുന്ന നല്ല എന്തെങ്കിലും ഭക്ഷനതിന്റ്റെ പങ്കു ഞാന്‍ അവര്ക്ക് കൊണ്ട് പോയി കൊടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി .....അങ്ങിനെ ഞാന്‍ വളരും തോറും എന്റ്റെ ആരും അല്ലായിരുന്നിട്ടു കൂടി ഞാന്‍ അവരെ സ്നേഹിക്കാനും അവരെ എനിക്ക് കഴിയുന്നത് പോല്ലേ പരിജരിക്കാനും തുടങ്ങി...ദിവസങ്ങള്‍ കഴിയും തോറും ആര്‍ദ്രമായ ഒരു സ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ നോവ്‌ ഞാനറിഞ്ഞു ....
ഞാന്‍ ഒമ്പതില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ എനിക്ക് സ്ക്കൂള്‍ കലോല്‍സവത്തില്‍ പ്രസംഗം, ഉപന്യാസം, കവിതാ രചന എന്നിങ്ങനെ മൂന്ന് വിഭാഗങ്ങളില്‍ ലഭിച്ച ഫര്സ്റ്റ്‌ സ്ഥാനം കാരണം ജില്ലാ കലോല്‍സവത്തില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ അവസരം ലഭിച്ചു.....തൃശ്ശൂര്‍ വെച്ചാണ് ജില്ലാ കലോല്‍സവം...എന്റ്റെ മല്‍സരങ്ങള്‍ എല്ലാം ഒരൊറ്റ ദിവസം ആയിരുന്നു.....കാലത്ത് ഒമ്പത് മണിക്ക് തന്നെ എനിക്ക് മല്‍സരം ഉണ്ടായിരുന്ന കാരണം നേരത്തെ തന്നെ എണീറ്റു റെഡി ആയി മറ്റു മല്‍സരങ്ങള്‍ ഉള്ള എന്റ്റെ കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ തൃശ്ശൂര്‍ക്ക് പോയി.....പോകാന്‍ നേരം ഉമ്മച്ചി എനിക്ക് ഭക്ഷണത്തിനും വണ്ടിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു കുറെ കാശ് തന്നു.....നന്നായി പ്രാര്‍ഥിച്ചു മത്സരിക്കണം എന്നും പറഞ്ഞു ...
രാവിലെ തന്നെ പ്രസംഗമത്സരവും ഉപന്യാസമത്സരവും കഴിഞ്ഞു....സാമാന്യം തരക്കേടില്ലാതെ മത്സരിക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിച്ചു....ഉച്ചക്ക് ശേഷം ആയിരുന്നു കവിതാ രചന ...ഊണ് കഴിച്ചു ഞാന്‍ കൂട്ടുകാരൊത്ത് ഒന്ന് കറങ്ങി ഞാന്‍ കവിത രചനക്ക് ചെന്നിരുന്നു .... എനിക്ക് തന്ന വിഷയം : ഭ്രാന്തി " ആയിരുന്നു.....പെട്ടന്നു എനിക്ക് ആത്തോലയെ ഓര്‍മ്മ വന്നു.... മനസ്സിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത കനം......കവിത എഴുതാന്‍ ഇരുന്ന എനിക്ക് രണ്ടു വരി പോലും മുഴുവിക്കാന്‍ ആവാതെ മല്‍സരം അവസാനിപ്പികേണ്ടി വന്നു .....മറ്റു കൂട്ടുകാരുടെ മല്‍സരം കഴിഞ്ഞു വൈകി ആണ് അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത്.....സ്കൂളില്‍ ഇന്ന് ഇറങ്ങും നേരം വഴിയരിക്ക്‌ ഓറഞ്ച് വാങ്ങി കഴിച്ചപ്പോള്‍ രണ്ടെണ്ണം ആത്തോലക്ക് വാങ്ങി കൊടുക്കണം എന്ന് മനസ്സ് പറഞ്ഞു.....അത് വാങ്ങി എന്റ്റെ ബാഗില്‍ ഇട്ടു ഞാന്‍ വീട്ടിലോട്ട് തിരിച്ചു
രാത്രി വൈകി വീട്ടിലെത്തിയ ഞാന്‍, ഞങ്ങള് കളിക്കുന്ന ഒഴിഞ്ഞ പറമ്പില്‍ തീ കത്തിയെരിഞതിന്റ്റെ കനല്‍ കണ്ടു....പുറത്ത്‌ എന്നെ കാത്തു നില്‍ക്കുന്ന ഉമ്മിയോടു എന്താ അവിടെ തീ കത്തുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ആത്തോല ഇന്ന് കാലത്ത് മരിച്ചു എന്നും അറിയിക്കാനും പറയാനും ആരും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് കാത്തു വെക്കാതെ നാട്ടുകാര് തന്നെ ദഹിപ്പിച്ചു എന്നും പറഞ്ഞു ....തലയ്ക്കു അടി കിട്ടിയ പോലെയായി ഞാന്‍ ....എന്റ്റെ കണ്ണില്‍ ഇരുട്ട് കേറി .....എന്ത് പറയണം എന്നോ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നോ അറിയാതെ തളര്‍ന്നു പോയ ഞാന്‍ ഉള്ളിലെ കരച്ചില്‍ മറയ്ക്കാന്‍ പാടുപെട്ടു.... ...പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാന്‍ എനിക്ക് ശക്തിയുണ്ടായിരുന്നില്ല....തളര്‍ന്നു വീഴാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഉമ്മിയെ താങ്ങി പിടിച്ചു ...അപ്പോള്‍ എന്റ്റെ ആരും അല്ലായിരുന്നിട്ടു കൂടി ഞാന്‍ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ച ആ ഭ്രാന്തിസ്ത്രീ അഗ്നിയെ സ്നേഹിച്ചു അതില് അലിഞ്ഞു ചേരാന്‍ തിരക്ക് കൂട്ടുക ആയിരുന്നു...
@##നിച്ചുട്ടന്‍സ്‌ ##@
********* ************ &&&& ************** ***********
Subscribe to:
Posts (Atom)